Ne var ne yok?

NOT: Bu yazıyı işyerindeyken, fırsat buldukça hazirladigim icin, gözümden kacan hatalar olmuş olabilir. Daha kotusu, işyerinde Türkçe klavye kullanamadigimdan, otomatik düzeltmenin yardim ettigi kadar düzeltebildim yazdiklarimi.. Affola!

Biliyorum artık blog yazmak güvercinle haber yollamak kadar modern bir seye dönüştü ama ayda yılda bir de olsa buralara gelip 'hayat nasıl gidiyor?' postası bırakmayı seviyorum. Çünkü bu blog hiçbir şey olmasa, kisisel tarihim, günlüğüm, unuttuğum anılarım bir yerde. 

Kanada'ya tasindiktan sonra amacim cok daha sık yazmakti, video cekmekti ama araya 'hayat' girdi diyeyim :) Okul bitti, stajdi, is bulmakti, bi yandan Uzay derken yalan oldu tabii ki bu planlar... Olsun, her ne kadar duzenli yazamasam da, arada gelip 'cee-ee' yapması da guzel. 

Saka maka, gectigimiz Temmuz'da Kanada'ya tasinali tam 2 yil oldu. Bazen dun gibi geliyor ucaga binisimiz, bazen de ne yalan soyleyeyim, sanki uzun yillardir burada yasiyormusuz gibi hissediyorum. Genel olarak, COK AMA COK memnunum. Zorluklar yok mu elbette var, hatta soyle soyleyeyim, herkesin yapabilecegi, mutlu olabilecegi bir is degil gocmek... Ama ben bugune kadar bir kez bile 'ahh nerden geldim bu gurbet ellere!' demedim. Hatta tam tersi, 'keske daha once gelseymisim' dedigim cok oldu. Velhasil, keyfim cok yerinde. O zaman bi bakalim; Ne var, ne yok? 

EV

Bizim Mahalle / Neighbourhood - Photo by Nora Jartan

Hala ilk geldigimizde tuttugumuz evde yasiyoruz. Kucucuk bir townhouse. Duplex. 2 yetiskin, 1 cocuk, 4 kedi, 1 kopek - haliyle sigamiyoruz pek :) Ama ev borcuna girmek de istemiyorum. Oakville'de evler maalesef oldukca tuzlu. Simdilik idare ediyoruz. En cok Lulu icin bahceli daha buyuk bir eve tasinmak istiyordum, ama bir kac hafta once evimizin dibine buyuk bir 'dog park' acildi, bu sorun da ortadan kalkmis oldu...

Lulu at the dog park / Lulu kopek parkinda - Photo by Nora Jartan

Normalde bu tarz 'off-leash' alanlar disinda kopeginizi tasmasiz gezdirmeniz yasak, arada goruyorum bazi insanlarin kopekleri bizimki gibi kuduruk olmadigi icin tasmasiz bir sekilde, sahiplerinin yaninda tin tin yuruyorlar ama genelde herkes tasmayla gezdiriyor. Benim zaten yasak olmasa da yapabilecegim bir sey degil, bizim Lulu her gordugune kendini sevdirmek icin cüssesine bakmadan atlayan bir kopek :) Yani bu yuzden evimin dibine acilan bu park muhtesem oldu. Hem Lulu ozgurce oynayip sosyallesiyor diger kopeklerle, hem ben de 35 kiloluk bir kucu tarafindan cekistirilmeden rahat rahat temiz hava aliyorum! Ha bir de her gun ayni saatlerde parka gelen bir ekip olduk, cok tatli yeni insanlarla ve kopekleriyle tanistik, baya en az 1 saat lak lak yapiyoruz! Tabii kis gelince, havalar -15'lere dusunce 1 saat biraz zor dururuz ama olsun, simdilik cok keyifli!


Gecenlerde minik bir video da hazirladim yeni kopek parkimiz icin, YouTube kanalimdan suraya koyayim:

https://www.youtube.com/norajartan

IS-GUC

Efendim, tam bir yildir Kanada'nin en buyuk TV kanallarindan birinde, The Weather Network'te Digital Video Specialist olarak calısıyorum. Buraya intern olarak girmistim, sagolsunlar stajim bitince benim icin bu pozisyonu actilar. Cok severek yaptigim, asiri mutlu oldugum bir isim var. Tabii ki her gun lay-lay-lom degil, bazen çok yoruluyorum (özellikle haftasonları da calıstıgım icin) ama isimden cok memnunum. 1 yildir haftada en az 4 gun olmak uzere part-time calısıyordum, bu hafta terfi aldım ve full-time'a geçtim :)

Maalesef Kanada'da full-time düzgün bir is bulmak pek kolay degil, hele yeni gelenler icin. Surekli 'Canadian Experience' sahibi eleman arıyorlar güzel pozisyonlar icin; önceki yasadiginiz ülkenizdeki meslek gecmisinizi çok da sallamıyorlar. Ee ama burda is bulamadiginiz icin de 'Canadian Experience' edinemiyorsunuz... Saçma bir kısır döngü iste.

DIGER

Son zamanlarda beni en cok heyecanlandiran yeni oyuncagimla tanistirayim:

DJI Mavic Air. Yillardir heveslisi olarak takip ettigim, ilk firsatta da edinmek istedigim bir seydi drone. Ama ne yalan soyleyeyim, simdiye kadar istedigim ozelliklere sahip modeller tip olarak da buyuk olduklari icin cok da elim gitmiyordu almaya. Kendimi taniyorum, eger tasinmasi kolay bir model olmazsa evde yatacak, ee belli bir kalitenin ustunde video cekmiyorsa yine evde yatacak. Bir kac hafta once DJI Mavic 2'yi cikardi aslinda ben Mavic Air'i aldiktan 1 ay sonraya tekabul ediyor, ancak yine de ahh ben neden yeni modeli beklemedim demedim. Cunku benim ihtiyacima gore Mavic Air mukemmel boyutta ve kalitede. 3-axis- gimbal ozelligiyse tadindan yenmiyor.


Yalniz drone sahibi olmak icin en kotu ulkede yasiyorum sanirim. Kurallar cok siki. Cok ciddi cezalari var. Drone'ununuzu ucurabildiginiz guvenli alanlar cok kisitli. Ben de genelde isyerinin otoparkinda pratik yapiyorum zaten :) Su sekilde gostereyim:

Komsum kopeklerini gezdirirken karsilastik, drone selfie cektik :)


Simdilik benden haberler bu kadar! Yeni yıla girmeden yeni bir yazı daha eklemek en büyük dilegim :) Cunku bu yazıyı hazırlamaya ilk basladigimda mevsim bahardi, simdi kis oldu haha!! 


Cheers,

N.