Evet, kızımızın geçici ismi Cappy. Capitol'ün yakınında bulduğum için. Ne kadar yaratıcıyım.
Bebişimizle geçen 2 gün boyunca fark ettik ki, bu yavru bayağı aç. Mamaya değil ama, bildiğin sevgiye, şevkate aç. 1 dakikalığına bile kucağınızdan indiremiyorsunuz. Hemen söylenmeye başlıyor. Bir yolunu bulup çıkıyor üstünüze zaten. Sürekli bir temas halindeyiz. Bakınız :
Pirelerden kurtulduk, karnımız tok, sıcacık güvenli ellerdeyiz... Çok mutluyuz anlayacağınız... Ve bu yüzden non-stop bir mırrlama sözkonusu. Hiç susmuyor; uyurken, uyanıkken, yemek yerken, oynarken... Mırrlamaya devam...
Az önce ailecek veterinerimiza gittik. MuMuK'un da aşısı vardı zaten, dedik Cappy'yi de alalım bir daha muayene ettirelim. ( ilk götürdüğümde benim doktorum yoktu o yüzden içim çok rahat etmemişti)
Gözle ilgili olarak, doktor enfeksiyon kapmaması için -ilerde- ameliyatla kapatılabileceğini söyledi. Dikiceklermiş. Ama şu an çok küçükmüş bu ameliyat için. Zaten şimdi antibiotik falan kullandığımız için ve evde olduğumuz için enfeksiyon riskimiz yok. Bu ilerisi için bir öneriydi.
Onun dışında sağlığımız gayet iyi. Haftaya karnemizi de alıcaz -bugün bilgisayarda bir problem vardı da- ve yeni yuvamızı aramaya devam edicez.
MuMuşkomun da tırnaklarını kestirdik, yavruya bir zarar vermesin diye. Ama hala ikisini bir araya getiremiyoruz... Tıssslamalar, pati atıp kaçmalar... Yavruyu kucağımızda tutup gösterebiliyoruz sadece MuMuk efendiye... O bile yetiyor bizimkini sinirlendirmeye... Cappy'ninse dünyadan haberi yok, öyle bakıyor canavar oğluma...
Sevgisini göstermekten hiç çekinmeyen bir bebek bu daha... N'olur siz de çekinmeyin. Etrafınıza şöyle bir sorun, soruşturun. Bu özel yavruya "gözü" gibi bakabilecek birileri varsa, lütfen bana haber verin.
peace.
nora.