Tuesday 7 April 2009

Barackı göremeden barackı görmek...


Ben öyle fotografsız uzun uzun yazılardan oluşan blogları pek sevmiyorum, içim kararıyor. O yüzden aynı eziyeti size de yaşatmamaya çalışıyorum kendi blogumda.

Şu an kimseye görsel vs. hazırlayacak halde değilim =) O yüzden kısa kesmeye çalışıcam.

Son birkaç gündür ortalıkta yoktum çünkü Obama'nın da katıldığı medeniyetler ittifakı adlı büyük organizasyonda bir ülkenin mihmandarıydım. Ciddi iş. Acaip stresli, sorumluluk gerektiren ama bir o kadar da zevkli. Neyse. Bu konu başlı başına bi post zaten. Kendime geldiğimde yazıcam.


Dün gece 2 gibi ancak eve döndüm. Tek derdim bi an önce zıbarıp, ertesi gün sabah 10da sorumlusu olduğum dışişleri bakanını otelinden zamanında almak, korumaları zamanından önce orda hazır etmek, makam aracı vs. bilimum diplomatik ıvır zıvırla ilgilenmekti.

Ama öyle kolay değil işte. Eve geldim ve farkettim ki, soyulmuşuz. Gayet de evin kapısından giren hırsız efendi evin heryerini didik didik edip, yükte hafif pahada ağır ne varsa (buna haysiyetim de dahil) alıp götürmüş.

Haksızlığa uğradığımızı düşünüyorum. Zengin bile değiliz ki biz. Düğünümde takılan şeyleri ben kullanmaya kıyamazken, adam cebine tıkıştırıp boş kutuları bırakmış bana.

Parası bilmem nesi umrumda değil tabiki. Sağlığımıza bişi olmasın gerisi yalan, farkındayım. Ama insanın içi acıyor. Telafisi olmayan anılarımı çaldı soysuz.

Bütün bunlar olurken Mumuk evdeydi tabiki. Tek avuntum ona bi zarar gelmemiş olması. İşin komiği tek görgü tanığı da Mumuk. Ama konuşmama hakkını kullanıyo. O da ayrı şerefsiz. =)

Doğal olarak dün gece hayatımda ilk defa 155i aradım. Hep sanırdım ki acil bi durumda yanlışlıkla 911'i aricam. Cık. Aklıma bile gelmedi.

Neyse ayrıntılı sonra yazıcam.

Eh bugün işe de gidemedim tabi. Sağolsunlar ne organizasyon ne de sorumlusu olduğum kişiler hiçbir problem çıkarmadılar, herkes acaip anlayışlıydı. İşte o zaman daha bi hissettim mağdur sıfatını.

Hatta koskoca x ülkesinin dışişleri bakanı kendi cep telefonundan beni arayıp geçmiş olsun dileyince biraz daha iyi hissettim. My existence matters. Oh yeah.

Şimdilik özetle böyle... Güya kısa yazıcaktım. Yine olmadı. Gideyim foto arim madem.

Peace.


nora.

14 yorum:

Opal said...

ay sastim, sinirim kakti ayaaa. kisim boole cicili bicili sozlerle sempatik maymun olmayi beceremem ben kusura bakma.
hangi birine kizcaami sasirdim ben!"cok soleme arsiz olur, ac birakma hirsiz olur"
iste o ac birakanlarin ... ... ... (sen doldur burlari!)
mumuga bisey olmamasi cok iyi, sapigina denk gelirse evdeki ku$u bile canindan ediyolar. onu da gectim bak Nora, asil sizin evde olmamaniza sevin sen ok. cunku ben Tr'de 99 yilinda hirsizla surat surata carpistim ve gercekten canimdan oluyodum! blogumda yazarim bunu. herseyi siktir et (ki etmissin zaten) evde olmaman en buyuk sans.

Unknown said...

Büyük talihsizlik gerçekten. Tabii insan soyulduğunda hiç bi şey gelmiyo aklına, kendine bir şey olmadığına şükretmekten başka. Benim de bi gün otobüste, çantamı neşter gibi bi şeyle kesip cüzdanımı çalmışlar. Elleri ancak ona ulaşmış. Farketmedim tabii, ama tek tesellim ya farkedip bi şey söyleseydim, onlar da o keskin şeyle bana bi zarar verselerdi olmuştu. Geçmiş olsun çok..

pinksatellite said...

çok geçmiş olsun nora..
geçen yaz aynı şey başıma geldi,hırsız olayları gerçekten tatsız..canınıza ve mukmuk'a bişi olmamış,aldığı şeyler haram olsun herifin. yaşadıklarım aklıma geldi sinirlendim yahu.neyse bununla geçmiş olsun..

Colorful said...

Nora çok çok geçmiş olsun, Opal'in dediği gibi iyi ki evde değildin, sen iyisin ya boşver gerisini

Unknown said...

gecmisler ola yaw!!! hicbisi calismasa bile, evine senn rızan olmadan elin adamının girmesi zten yeterince sinir bozucu!! ben de aynı durumda kalıp, tek sahidin buko olması durumunun ironikligini yasamistim.. bu arada 911 arasan da 112'ye baglanıyor!! bu da enteresan bir bilgidir!! :D

nora said...

Valla çok sağolun arkadaşlar yorumlarınız için... Ben farkettim ki bu işi anlatarak acaip rahatlıyorum... Zaman geçtikçe daha bi normal hal alıyor... Ama ilk başta herşey film gibiydi =)

Opalcim haklısın tabiki sınıflar arasındaki uçurum arttıkça artıyor, hırsızlık da doğal olarak paralel gidiyor bu duruma ama en azından şu olaydaki kişisel fikrim, "kolay para" olduğu için bunun tercih edilmesi.. 3.kata çıkıp, kapıyı açıp evin her bir santimetresini didik didik edebilecek enerji ve cinliğe sahip arkadaş o enerji ve cinliği dürüst bir alanda kullanabilir, kimsenin de canını yakmayabilir. Tabiki altınlardan edindiği kadar para geçmeyecektir eline ama bu işin küçüğü büyüğü yok yani, ha devleti soymuşsun ha benim evimi. Mentalite aynı. Ve ben bundan tiksiniyorum. Tek umudum karma =)

Unknown said...

çok çok üzüldüm ve en başından beri MUMUK! diye düşünmekten kendimi alamadım.. ya aralık kapıdan falan kaçsaydı of allahım.. hepinizin iyi olduğuna çok sevindim baby.. çok geçmiş olsun..

nora said...

Valla hayvansever bir hırsızmış, hiçbişi yapmamış mumuğa... çünkü kötü muamele görse bizimki sonradan gelen polislere o kadar sırnaşıklık yapmazdı... tanırım oğlumu..

bu arada ekincim koptum ya 911i arayınca 112ye bağlanması müthişmiş çünkü gerçekten aklımda tek tutabildiğim numaralar: 155, 911 ve 118 (sanırım o da değişti çoktan )

Pinosh, sana da geçmiş olsun, cüzdanın çalınması da çok sinir bozucu. Çok haksızlık ya :/

Pinksatellite, teşekkür ederim iyi dileklerin ve küçük çaplı bedduan için :D

Ellycim, çok saol canım. Artık bi süre mim yazamicam idare edersin ehehe :D

Ahmet Kamil Keleş said...

Çok geçmiş olsun :(

Opal said...

kisiim, zaten devleti soyanlar devletin basindakiler.imam osurursa cemaat ne yapmaz? temizlige nerden baslancak!igreniyorum hatta tiksinmekle de kalmiyorum TiSKiNiYORUM! cemkiriyorum ama duyanim yok! el cepte, cep kimin , el kimin?

meltem said...

anaa ben daha yeni okudum ve de şom oldum geçmiş olsun gerçekten
gerçekten evde olmaman büyük şans ama insan hazmedemiyo biliyom sen kendinde nerden o hakkı buluyosunda benim evimi çekmecemi donumu çorabımı karıştırıyosun
ellerin kırılsın dümbük dicem kusura bakma çok üzüldüm
sahraıcedidde oturuken işten eve geldim tam arabayı park ettim o sırada eşim geliyom dedim aşşada bekledim onun gelmesini oda park etti falan beraber çıktık yukarı iyi ki yalnız çıkmamışım bi baktık kapı kırık
içeri girememişler konu komşu seslere çıkmış ama o bile sinirlerimi çok bozmuştu çok iyi anlıyorum seni
üzülmee lütfen

nora said...

ayy meltemcim çok teşekkür ederim hislerimin tercümanı olmuşsun :D

Senin eve girmediklerine çok mutlu oldum inan.. Birinin başına geldiğini duyunca aynı acıyı hissediyorum..

Belki ben de biraz abartıyorum farkındayım ama hayatımda ilk defa bu şekilde bişi yaşadım ondan yani... Bir sonraki vukuatta daha az tepki vercem, çünkü şimdiden paranoyak oldum :D

Tekrar teşekkürler yorumun için... öpüyorum kocaman...

Seda said...

Kıyamam size ben... Neyse ki iyisiniz tatlım. Geçmiş olsun.

nora said...

saol adourcum, geçti gitti işte...